Project Rembrandt

Thomas

Heel lang had de Friese Thomas helemaal niks met kunst. Hij werkt als timmerman in de bouw en heeft zijn eigen klusbedrijf. Thomas woont met zijn vrouw en twee zoons in een oud schoolgebouw. Dat gebouw had veel lege muren, maar kunst voor aan die muren was Thomas te duur of hij vond het niet mooi. Dus besloot hij zelf te gaan schilderen. Inmiddels schildert Thomas bijna twee jaar en is het zijn allergrootste hobby geworden. Zijn droom is om alleen nog maar met kunst bezig te zijn. Twee uur in de week volgt hij schilderles en vooral het weergeven van emoties en kracht in een schilderij vindt hij mooi om te doen. De gymzaal in het schoolgebouw wil hij graag ombouwen tot zijn atelier. Hij hoopt tijdens Project Rembrandt de kennis en ervaring op te doen om een uniek werk te maken.

Thomas verlaat Project Rembrandt als tweede aan het einde van de derde aflevering.
Project Rembrandt is vanaf de eerste dag een spannend avontuur voor Thomas. Hij schildert nog niet zo lang en eigenlijk alleen portretten. Tijdens de selectiedagen is hij onder de indruk van het niveau van zijn mede-kandidaten. “Ik dacht: oei, dit zijn wel hele goede amateurs!” Toch doet Thomas niet voor hen onder. Hij belandt in het team van Iris na het tekenen van een portret en het schilderen van de citroen en Yvon Jaspers.

Dan raakt de competitie in een stroomversnelling en komen compositie en verhoudingen aan bod. Ook tekent en schildert hij voor het eerst met levende modellen. “Alle informatie en de tijdsdruk overvielen me een beetje en ik vroeg me af of ik dat wel kon.” Maar na het schilderen van het naaktmodel op de camping is hij niet ontevreden. “Al had ik graag een echte Rembrandt geschilderd, maar daar moet ik nog maar even op oefenen.”

In de derde aflevering tekent Thomas een stilleven en schildert een scène in de skatebaan. Hij merkt dat hij tegen een grens van zijn kunnen aanloopt. Dat ziet de jury ook en ze besluiten hem naar huis te sturen. Voor Thomas ging het nooit om de winst en hij rouwt daarom niet lang om zijn vertrek. “Ik reed naar huis, belde mijn vrouw en zei: het is goed zo.” Al was hij graag langer gebleven om nog meer te leren. “Ik ben trots op mezelf, maar de werken die ik thuis heb zijn mooier. Ik had me misschien beter twee jaar later op kunnen geven.”

Thomas heeft zin om aan de slag te gaan en door te schilderen. “Als ik iets heb geleerd, dan is het dat ik nog heel veel kan leren. Wat schilderen betreft, ben je nooit uitgeleerd.” En dat komt goed uit, want hij is niet van plan stil te zitten. Thomas wil zijn werkplaats omtoveren tot atelier en meer tijd maken voor schilderen. “De droom is er ooit van te kunnen leven.”  

De werken van Thomas: